C. Buddingh'-prijs - Beste Nederlandstalige poëziedebuut van het jaar
Jury rapport C. Buddingh'-prijs 2025
De jury, samengesteld uit Mustafa Kör, Mia You en Idwer de la Parra (juryvoorzitter), kwam met tevredenheid uit op de shortlist voor de C. Buddingh’-prijs 2025: Myriem El-Kaddouri’s Hier ligt de waarheid in overdaad; Roan Kasanmonadi’s Vuurbloem; Elise Vos’ Bolster; en Maaike de Wolf’s De dansvloer is van iedereen.
De ingezonden bundels grossieren in herinneringen, lyrisch escapisme, én de problemen van het heden die niet te overzien zijn. Toch lijken de meeste dichters zich te realiseren dat hun begaafdheid nog geen soelaas biedt voor een wereld die in veel opzichten weer plat aan het worden is. We lazen hun zorgen en vragen – staan versteld van hun wilskracht, het geloof in deze tempel: de Poëzie.
Maar, tijdens het lezen van de inzendingen drong ook een vraag zich aan ons op, een vraag die we willen stellen aan het hele literaire veld: wat is anno 2025 ‘Nederlandstalige’ poëzie? De Buddingh’-prijs is (volgens het reglement) immers bestemd voor “het beste Nederlandstalige poëziedebuut.” Maar opvallend veel debuutbundels bevatten passages of volledige gedichten in andere talen dan het Nederlands, zoals Engels, Papiaments, Nedersaksisch, Vlaamse dialecten of mengvormen met sociale media-taal.
De discussie rond taalgebruik raakt aan de kern van wat poëzie is. Is poëzie een vorm die een afgebakend taalgebied vertegenwoordigt, of juist een vrijplaats voor de veelvormigheid van de hedendaagse spraak en cultuur?
Belangrijk om mee te nemen in deze discussie: voor auteurs met een meertalige achtergrond zijn de institutionele drempels vaak hoger. Daar heeft de jury, die is samengesteld uit dichters met een migratiegeschiedenis, ervaring mee.
Hoe kan je als literair establishment dus oog hebben voor talige verschuivingen, zonder blind te zijn voor ongerichte wildgroei? Hoe ben je kritisch en open tegelijk?
Al met al een bijzonder jaar, een bijzondere tijd om te mogen debuteren, én te jureren. Wat doet het met een schrijfpraktijk, te weten dat je aanvangt op een hellend vlak? Je verbonden voelen met het maatschappelijke omvat voor veel hedendaagse kunstenaars immers de wereld – en het waait hard in de wereld. Deze ontvankelijkheid staat tegelijk ook haaks op het creëren zelf: mag je je, om kunst te maken, voor een langere periode afwenden van de hysterie daarbuiten? We hopen dat de C. Buddingh’-prijs daarom een luwte mag zijn, een plek waar we elkaar kunnen treffen. Ook hopen we alle inzenders te ontmoeten tijdens de prijsuitreiking. Zeer welkom.
De genomineerden
Myriem El-Kaddouri
Myriem El-Kaddouri (1994) is jurist en woordkunstenaar. In 2023 werd ze West-Vlaams Kampioen Poetry Slam en sindsdien draagt ze haar poëzie voor op uiteenlopende podia. Van 2024 tot 2026 is ze Letterzetter (stadsdichter) van Kortrijk. Hier ligt de waarheid in overdaad is haar debuut.
Foto: Damon de Backer
Hier ligt de waarheid in overdaad – Myriem El-Kaddouri
Zo geruisloos als verboden woorden
is op de plaats waar hoop is ontsproten,
ook stilaan een einde geboren.
De bundel Hier ligt de waarheid in overdaad is een kleinood, ter verfraaiing en verdieping van de lezer. Wat op de voorkant van de bundel wordt verbeeld, roept verschillende associaties op. Is het ruimtepuin dat vlam heeft gevat? Neerstortende resten in oorlogstijd? Een noodsignaal boven zee? Eén ding is wel duidelijk: het is een lichtsignaal – net als El-Kaddouri’s poëzie. Ze belicht het besef dat ieders geschiedenis in valleien is begonnen, en dat “vandaag werd gebouwd (…) in de schrale stilte van hun taal”. El-Kaddouri’s waarheid komt dagelijks voorbij, schuilt in de kleinste gedragingen, passeert de vingers als een kraal van een tasbih. In een wiegende cadans raakt ze voorzichtig het verleden aan – zoals ons bloed na een lange reis uiteindelijk weer het hart bereikt.
Ontwaking
Geef me een ochtend onaangeraakt,
waarin alles naamloos is,
nog voor mijn huid haar kleur oogst,
mijn taal een klank krijgt
en een onvolmaakte ouder me de weg wijst.
Nog voor mijn lichaam een ongewenste vorm aanneemt,
en zich achter verontschuldigingen verschanst.
Nog voor een vraag, voor de korte stilte
die aan een leugentje voorafgaat,
voor een punt, een grens, een levenslang gevolg ontstaat.
Nog voor een steen geworpen of verlegd,
voor een plicht roept of fluistert,
nog voor de geboorte van een doordacht gevoel,
nog voor een leegte valt
en in een poging om iets te vullen
een smeekbede zich om mijn lippen vormt.
Nog voor de hemel openscheurt, stofdeeltjes in de zon dansen
en bevestigen hoe oorsprong en ontknoping door elkaar zweven.
Roan Kasanmonadi
Roan Kasanmonadi (1995) is a writer, modern dancer, and psychiatrist-in-training from Rotterdam. He was part of Poetry Circle 010 in 2021 and 2022 and regularly performs as a spoken word artist, including at Mensen Zeggen Dingen and Brainwash Festival.
This year, Roan was selected for the Paris writing residency by deBuren and for De Situatie by PIP The Hague.
Foto: Charlotte Verhagen
Vuurbloem – Roan Kasanmonadi
Door de titel en opbouw van Vuurbloem door Roan Kasanmonadi, weet je meteen waar we zitten: in het hoofd van een gamende millennial. Middenin Mario Kart, een spel waar iedereen racet en vecht om de fonkelende, magische hoofdprijs. Maar opgeslokt door een systeem dat nooit uitbetaalt wat het belooft, blijkt die prijs meestal niet meer te zijn dan overleven.
de kring van je bierglas op het scherm
van je telefoon is als het gat waar je in wilt verdwijnen
Kasanmonadi’s gedichten zitten vol popculturele en klassieke referenties, ze glinsteren als de neonlichten van de grote stad. Zijn werk valt op door de experimentele structuur en bladspiegel, maar vooral door de scherpe en subtiele humor. Maar achter de talige speelsheid, achter de humor, schuilt een urgente culturele en politieke kritiek: alle aspecten van ons leven, ons werk, onze gezondheid en zelfs onze liefde zijn in deze laat kapitalistische tijd 'gamified'.
Overigens was het welkomstcomité vergeten te vermelden dat het adagium
pay-to-win en niet play-to-win was.
Zelfs de kampioen betrappen we op een verveelde ‘Ah shit, here we go again.’, zoals Kasanmonadi citeert uit Grand Auto Theft: San Andreas.
Vuurbloem is een bundel om steeds opnieuw en opnieuw door te bladeren en niet te weten of je deze keer moet lachen of huilen.
_w800_h800.jpg)
Elise Vos
Elise Vos (1984) studeerde Oost-Europese Talen en Culturen aan de universiteit Gent. Verder legt ze zich toe op mythologie, volkskunde en cultuurgeschiedenis.
In november 2024 debuteerde ze met Bolster en ze publiceert regelmatig nieuw werk in literaire tijdschriften.
Sinds kort is ze actief als recensent bij De Reactor.
Foto: Kris Lauwereys
Bolster – Elise Vos
elke nacht gaat de kast open
zacht kruipt ze tevoorschijn
voor een knieval in de keuken
bij de gebroken borden
die niet meer leeg te eten zijn (…)
Een wildevrouw, een toverfee of een heks? Een Vos. De bundel Bolster staat bol van mythes en sprookjes, folklore en verwijzingen naar oude verhalen in archaïsche termen. Er gebeurt veel, zoveel dat je je in een heksenketel waant. Vos heeft een heerlijk brouwsel vol assonanties gemaakt waarin ze ons meevoert naar een folkloristische, bijwijlen sombere wereld. Er wordt geofferd en gestenigd, demonen en herauten maken hun opwachting, een ark kiest het ruime sop. Wie niet mee is, is gezien. De lotgevallen van dieren en de natuur komen suggestief aan bod. Vos doet dat in een gedragen taal die als een stoofpot om zich heen geurt.
Bolster is een geslaagd, gewaagd debuut, in opzet en vorm. De poëtica doet vermoeden dat de dichter nog een en ander achter de hand heeft. Zeer benieuwd welke mysteries ze nog uit de kast zal halen.
Maaike de Wolf
Maaike de Wolf is dichter en schrijver van zeer kort proza. Ze studeerde aan de School voor Journalistiek en de Schrijversvakschool Amsterdam. Ze publiceerde werk in o.a. Het Liegend Konijn, De Gids en Hollands Maandblad. Voor De dansvloer is van iedereen ontving ze de Herman de Coninckprijs 2025.
Foto: Martine Derks
De dansvloer is van iedereen – Maaike de Wolf
In De dansvloer is van iedereen neemt Maaike de Wolf op een bijzondere manier het woord. Als observant. Een oog. Dit oog van De Wolf is niet het oog van een roofdier of een prooidier, maar het oog van een verwonderdier – “Wat ik doe: kijken naar de ander”. Er zit een dans in de titel van deze bundel, en die dans is misschien wel te vinden in de verschillende dynamieken tussen mensen en het ritme van de stad. De Wolf wil geen oordelen optekenen, maar schrijvend een ruim scheppen voor ieders nukken en eigenaardigheden, om er vervolgens niet meer van weg te kunnen kijken. Maar wat gebeurt er achter dit persona van het oog? Welt daar berusting? Of erger nog, geluk? Nee, we hebben van doen met “een net niet in je buik passende waarheid”. Overrompeld door al wat binnendringt, hult De Wolf zich in een licht absurdistisch narratief, wat doet denken aan de wijze waarop Daniil Charms een poging deed – om er een beetje tegen te kunnen. “Er was een orgelspeler die niet gemist werd.”
DAAR GA JE
We kunnen doen alsof onze ontmoetingen
keurig verlopen, alle gebaren toevalligheden
noemen of zaden, die komen, gaan en dat
Verdragen.
Dan was ik de dans en had zij de regels.
Met een slijtende belofte en haar adem nabij ga ik
het vallen bezwerend op zoek naar een sein
dat onderweg verspringt.
De jury
_w600.jpg)
Mia You
Mia You (1980) werd geboren in Zuid-Korea, groeide op in de VS en woont tegenwoordig in Nederland. Haar poëzie onderzoekt met een scherp oog hoe taal macht, identiteit en intimiteit structureert. In Festival (2024) verkent ze de esthetiek van het collectief, en hoe gemeenschap ontstaat — of juist faalt — binnen systemen van migratie, arbeid en zorg. You is ook literatuurwetenschapper en doceert aan de Universiteit Utrecht en het Sandberg Instituut. Haar werk is zowel onderzoekend als kwetsbaar, altijd met een open vizier naar de wereld.
_w600.jpg)
Mustafa Kör
Mustafa Kör (1976), geboren in het Turkse Anatolië en opgegroeid in Belgisch Limburg, is een dichter die zijn bi-culturele achtergrond en persoonlijke ervaringen verweeft tot krachtige poëzie. Na een verkeersongeluk in 1998, waarbij hij een dwarslaesie opliep, vond hij zijn stem in de literatuur. Zijn debuutroman De lammeren (2007) en poëziebundel Ben jij liefde (2016) werden lovend ontvangen. Als Dichter des Vaderlands van België (2022-2024) gebruikte hij zijn poëzie om maatschappelijke thema's aan te kaarten, variërend van migratie tot ecologie. Körs werk is doordrenkt van muzikaliteit en emotie, waarbij hij de lezer uitnodigt tot introspectie en empathie.
_w600.png)
Idwer de la Parra
Idwer de la Parra (1977) is dichter en tuinman — twee beroepen die beide vragen om geduld, aandacht en gevoel voor detail. Met zijn debuutbundel Grond (2016) won hij onder meer de Poëziedebuutprijs en de Lucy B. en C.W. van der Hoogt-prijs. In zijn meest recente bundel Vlerk (2023) verkent hij het lichaam als landschap en het leven als composthoop: rijk, ruw en levend materiaal. Zijn werk laat zien hoe poëzie kan opbloeien uit het modderigste terrein.
Buddingh' Leesclub 2025
Ontmoet de nieuwste stemmen in de Nederlandstalige poëzie!
Ter ere van de C. Buddingh’-prijs organiseert Poetry International jaarlijks de Buddingh’ Leesclub: een reeks van vier inspirerende workshops waarin je de meest veelbelovende debuterende dichters van dit jaar leert kennen.
Elke week staat een genomineerde dichter centraal – en schuift die zelf aan! Een unieke kans om in gesprek te gaan over het werk, het schrijverschap en de toekomst van de poëzie. De sessies zijn online, Nederlandstalig en worden begeleid door dichter Ingmar Heytze.
De data van dit jaar zijn: 13 mei, 21 mei, 28 mei en 4 juni.
Schrijf je hieronder in voor € 87,50, ontdek nieuwe poëzie en leer de genomineerden persoonlijk kennen!
Wie schrijft het beste Nederlandstalige poëziedebuut van het jaar
C. Buddingh'-prijs 2024
Sinds 1988 bekroont Poetry International het beste Nederlandstalige poëziedebuut van het jaar met de C. BUDDINGH'-PRIJS VOOR NIEUWE NEDERLANDSTALIGE POËZIE. Met de prijs vraagt Poetry International volop aandacht voor talentvolle nieuwe stemmen in de Nederlandstalige poëzie. En met succes! Voor inmiddels bekende dichters als Joke van Leeuwen, Tonnus Oosterhoff, Ilja Leonard Pfeijffer en Anna Enquist of - meer recent - Marieke Lucas Rijneveld en Radna Fabias was de C. Buddingh’-prijs de eerste belangrijke trofee die in de wacht werd gesleept. In 2024 ging de Buddingh naar Sytse Jansma, voor de bundel Rozige Maanvissen, een uitgave van Atlas Contact.
Sytse Jansma is de winnaar van de C. Buddingh'-prijs 2024 met zijn bundel Rozige Maanvissen
Poetry International kent de C. Buddingh'-prijs 2024 toe aan Rozige Maanvissen van Sytse Jansma (uitgeverij Atlas Contact) zoals werd bekendgemaakt in het radio 1 programma Een uur cultuur. ‘Deze bundel staat onder stroom, je voelt aan alles dat deze gedichten er moesten komen’, aldus de jury bestaande uit Joost Oomen (voorzitter), Lisette Ma Neza en Toef Jaeger. ‘Een bundel die je met een brok in je keel achterlaat, zonder kleverig te worden’.
De C. Buddingh’-prijs bekroont het beste Nederlandstalige poëziedebuut van het jaar en wordt sinds 1988 door Poetry International uitgereikt. Aan de prijs is een bedrag van 1500 euro verbonden. Naast Rozige Maanvissen waren De maan schijnt feller in de Metaverse van Merel van Slobbe, De richting is richting omleiding van Bob Vanden Broeck en Indolente van Dewi de Nijs Bik genomineerd.
De jury over Rozige maanvissen:
‘In Rozige Maanvissen wordt een persoonlijk lijden, het plotseling verliezen van een geliefde, verheven tot grootse poëzie. Daar streven natuurlijk meer dichters naar, maar het bijzondere van deze bundel is dat de gehele poëtische trukendoos open wordt gegooid, een trukendoos die de dichter goed kent en uitmuntend weet in te zetten, maar dat de authenticiteit en rauwheid van het verdriet dwars door al die trucs heen schijnt. Je gelooft de dichter wanneer hij, bijna wanhopig soms, alles wat taal kan zijn tot een reddingsboei probeert te maken.’
Sytse Jansma woont in Harlingen en is dichter en beeldend kunstenaar. Hij publiceerde twee dichtbundels in het Fries en zijn werk verschijnt in literaire tijdschriften als De Revisor, de Moanne en Ensafh. Met zijn poëzie zoekt hij vaak cross-overs met andere kunstvormen: muziek, theater en beeldende kunst.
Buddingh’ Talent op Poetry International Festival
Op zaterdag 8 juni stond Sytse Jansma samen met de drie genomineerden Merel van Slobbe, Bob Vanden Broeck en Dewi de Nijs Bik op Poetry International Festival Rotterdam in de interdisciplinaire showcase Buddingh’ Talent waarin de vier samen met muzikant Cedric Vermue tot nieuw werk kwamen.
2023: 'Mythen en stoplichten' beste poëziedebuut van het jaar
36ste C. Buddingh'-prijs voor Alara Adilow
Photo's: Rosa Quist
Poetry International's C. Buddingh’-prijs 2023 is gewonnen door Alara Adilow, voor haar poëziedebuut Mythen en stoplichten, een uitgave van Prometheus. Adilow kreeg de jaarlijkse prijs voor het beste Nederlandstalige poëziedebuut uitgereikt door juryvoorzitter Sasja Janssen, tijdens het feestelijke slotprogramma van het 53ste Poetry International Festival. De jury roemde 'Mythen en stoplichten' als 'een bundel over identiteit, zoals je ze op dit moment maar weinig tegenkomt.' Er werden 26 poëziedebuten ingezonden voor de 36ste C. Buddingh'-prijs. Naast Alara Adilow maakten de debuutbundels van Laura Broekhuysen ('Wij capalen'), Babeth Fonchie Fotchind ('Plooi') en Astrid Haerens ('Oerhert') kans op de prijs. De jury bestond uit dichter Sasja Janssen, poëzierecensent en docent Janita Monna en slamdichter Seckou Ouologuem.
‘Geloof je in Engelen, Alara?’
De jury was diep onder de indruk van de vier genomineerde poëziedebuten, maar viel als een blok voor 'Mythen en stoplichten': 'Een bundel die een universum schept dat woekert, krimpt, sterft en zichzelf opnieuw uitvindt. Een fabelachtig debuut, waarin elk gedicht bol staat van de prachtige regels', aldus de jury.
Uit het juryrapport:
"'Mythen en stoplichten' van Alara Adilow (1988) neemt de lezer mee op een overrompelende, indringende en transformerende reis, via de onderwereld naar de sterfelijke wereld, tot in de hemel daarboven. Daarvoor trekt ze met veel lef alle taalregisters open en laat in verrassende en sensitieve beelden zien wat het lyrische ik meemaakt en ondergaat. (...) Juist via het groteske, grove, lyrische, juist via mythen, het bijgeloof, de religie, maar ook via beelden uit haar jeugd kan Adilow zich verhouden tot haar queerness, de worsteling met haar transitie, religie, de breuk met haar moeder, haar verlangens, seksuele fantasieën, drugs, zonder ook maar een moment de omgeving uit het oog te verliezen. De schoonheid zit in de vele contrasten, mooi vervat in de titel. De wanhoop, overgave en lef ontroeren. Een bundel over identiteit, zoals je ze op dit moment maar weinig tegenkomt." Lees hier het volledige juryrapport.
De nieuwe stemmen van 2022 / 2023
Onder de debuterende dichters zaten dit jaar bijna twee keer zoveel vrouwen als mannen: zeventien om negen. De jury noemt dat een hoopgevende ontwikkeling. De nieuwste generatie dichters zit dicht op het pulseren van de tijd. We lezen over gender, non-binariteit, queerness, het klimaat, de sociale media en internet: poëzie als podium voor life long struggles. Opvallend is daarbij dat jonge dichters een voorkeur hebben voor het prozagedicht, al wordt de keuze daarvoor niet altijd afgedwongen door de inhoud. De jury kon maar vier bundels nomineren. Bijzondere vermeldingen had de jury daarom voor de bundels Het nodige breken van Sara Eelen, Honger, heteronormativiteit en het heelal van Lies Gallez en Laatste foto van de vrede van Jan-Paul Rosenberg.
Over de C. Buddingh'-prijs
Sinds 1988 bekroont Poetry International jaarlijks het beste Nederlandstalige poëziedebuut met de C. Buddingh'-prijs. Daarmee vraagt Poetry International extra aandacht voor talentvolle nieuwe stemmen in de Nederlandstalige poëzie. Voor menig dichter van naam was de C. Buddingh’-prijs de eerste belangrijke prijs die in de wacht werd gesleept. Joke van Leeuwen, Ilja Leonard Pfeijffer, Anna Enquist, of recenter Lieke Marsman, Ellen Deckwitz, Marieke Lucas Rijneveld en Radna Fabias behoren tot de laureaten. In 2022 ging de C. Buddingh'-prijs naar Maxime Garcia Diaz, voor haar bundel Het is warm in de hivemind (De Bezige Bij).
De winnaar van de C. Buddingh'-prijs 2021
C. Buddingh'-winnaar 2020 Jens Meijen vanaf de Lijnbaanflats
Over C. Buddingh'
C. Buddingh' (Dordrecht, 1918) is een minor poet. Hij was geen vernieuwer maar een meeloper. Geen grootheid maar een beschouwer, en een grappenmaker. Dat lijkt misschien een onvriendelijke karakteristiek maar het is iets wat Buddingh' zelf heel goed wist – sterker nog, zelf schreef hij de woorden 'het is niet zo erg, daaruit put ik mijn kracht' in een gedicht waarin hij zichzelf karakteriseert als 'het neefje dat ook mee uit logeren mocht'. Zijn oeuvre volgt de sporen van de literatuurgeschiedenis op de voet, en bij elke nieuwe stroming mocht hij toch minstens een keer uit logeren.
Winnaars
Sponsors
