Poetry International Poetry International
Dichter

Delphine Lecompte

Delphine Lecompte

Delphine Lecompte

(België, 1978)
Biografie
Delphine Lecompte debuteerde in 2004 met Kittens in the boiler in Amerika, een roman die haar in de underground vergelijkingen opleverde met auteurs als Charles Bukowski en Henry Miller. Het boek bleek een voorstudie. Alle thema’s die erin aan bod kwamen, worden in haar latere poëzie verder uitgewerkt. Haar eerste dichtbundel De dieren in mij werd bekroond met de C. Buddingh’-prijs 2010 en de Prijs Letterkunde van de Provincie West-Vlaanderen 2011. In 2010 verscheen Verzonnen prooi, maar haar derde dichtbundel, Blinde gedichten, werd aangekondigd als haar eerste ambitieuze en voldragen publicatie. Lezers van haar poëzie zullen aangenaam verrast zijn door de waanzinnige kronkelpaden waarover de gedichten hen leiden.
De poëzie van Delphine Lecompte creëert een eigenzinnig universum dat bevolkt wordt door figuren van zeer divers pluimage. De moeder, de vader, de grootvader, de grootmoeder, de nicht, de oude kruisboogschutter die fungeert als geliefde en muze, de ik-figuur… Allemaal worden ze getekend in hun fundamentele tekortkomingen ten opzichte van de schrijvende ik, maar terzelfder tijd portretteert de dichter hen ook met veel mededogen en genade. Het hardst is de ik-figuur misschien wel tegenover zichzelf: spottend en compromisloos, op het zelfdestructieve af.

De gedichten zijn zelf- en familieportretten die als een lachspiegel de wereld van de dichter uitvergroten tot mythologische dimensies en verkleinen tot persoonlijke drama’s. Ze zitten vol met ongewone gedachtegangen en associaties waardoor ze nog het meest lijken op lucide krankzinnigenpraat. Ze zijn tegelijk luchtig en donker. Ze bevestigen het leven, terwijl ze tegelijkertijd getuigen van een zorgwekkende morbiditeit. De verzen spreiden weinig poëtisch vernuft ten toon. Het ontbreken van gezochte enjambementen en andere bekende poëtische retorische procédés verhoogt de parlando-toon van deze poëzie. Niettemin heeft de lezer steeds de indruk dat in deze gedichten iets gebeurt met taal: in het benoemen van ervaringen scheppen de woorden afstand van het beleefde. En altijd schemeren er traumatische ervaringen door die taalbouwsels heen.

Over de autobiografische inslag van haar gedichten verklaarde ze zelf ooit in een interview: “Jean Cocteau zei: ‘Je suis un mensonge qui dit toujours la vérité’ – ‘Ik ben een leugen die altijd de waarheid spreekt’ – maar ik zou liever zeggen: ‘Ik ben een waarheid die altijd liegt.’ Ik ben voortdurend aan het bekennen, maar ik stop leugentjes in die bekentenissen, en daar beleef ik plezier aan.”
© Patrick Peeters (Translated by Rosalind Buck)
De dieren in mij, De Contrabas, Utrecht/Leeuwarden, 2009
Verzonnen prooi, De Contrabas, Utrecht/Leeuwarden, 2010
Blinde gedichten, De Bezige Bij Antwerpen, Antwerpen, 2012
Schachten en Amuletten, De Bezige Bij Antwerpen, Antwerpen, 2013
De baldadige walvis, De Bezige Bij Antwerpen, Antwerpen, 2014
Dichter, bokser, koningsdochter, De Bezige Bij, Antwerpen/Amsterdam, 2015
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Ludo Pieters Gastschrijver Fonds
Lira fonds
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère