Mona Kareem (Koeweit/VS)

Poet in Residence 2019

"As you go on to space, floating and strolling,
we decided to stay home, make use of dreams,
keep the earth company, fingering near pasts
open up wounds."

Dichter, vertaler en journalist Mona Kareem werd geboren in Koeweit maar woont in de Verenigde Staten, waar zij een PhD in Comparative Literature behaalde. Ze is de auteur van drie dichtbundels in het Arabisch. In 2020 zal haar eerste bundel in het Engels verschijnen. Zelf geboren als ‘bidoun’, een bevolkingsgroep die door de regering van Koeweit als stateloos wordt beschouwd en geen burgerschap ontvangt, zet zij zich in haar journalistieke werk in tegen de schending van burgerrechten. In haar poëzie klinkt een sterke vrouwelijke stem die politieke en maatschappelijke, maar ook persoonlijke problematiek overtuigend verwoordt, waarbij ook plaats is voor humor en lyriek.

Gedichten die ze hier schreef zijn verschenen in de Arabisch-, Nederlands- en Engelstalige bundel Femme Ghosts / Vrouwelijke geesten (Publication Studio). Een van de gedichten is het veelgeprezen 'Lofrede voor toekomsten die komen', dat Kareem tijdens de festivalopening samen met het Metropole Orkest ten gehore bracht. De vertalingen naar het Nederlands zijn van Nisrine Mbarki. De bundel kost € 8,- (+ verzendkosten) en is per mail te bestellen bij Poetry International. 

_{Foto: Mona Kareem © Hielke Grootendorst}

Dolores Dorantes (Mexico/VS)

Poet in Residence 2018

"To lose space. To lose water. To lose place. To lose attitude. To lose respect. To lose proactivity. To lose territory. To lose blood. To lose resources. To lose environments. To lose form. To lose meaning. To lose one’s mind. To lose respect. To lose government. Copiously. To reassemble oneself. In curiosity. In heat. In structure."

Dolores Dorantes zou in 2012 deelnemen aan het Poetry International Festival maar moest vlak voor vetrek naar Rotterdam haar thuisland ontvluchten vanwege doodsbedreigingen. Zolang haar asielaanvraag in de Verenigde Staten liep kon zij niet reizen, en ze moest het festival missen. Het is dan ook extra bijzonder dat zij in 2018 als poet in residence zes weken hier in Rotterdam onze gast was. 

“Hacer es deshacer.” Haar poëzie construeert en deconstrueert, herinnert en laat vergeten, geeft taal aan de wreedheid, pijn en het geweld van haar thuisland en trekt deze taal ook weer in twijfel. De vrouwelijke stem, altijd meervoudig en meerduidig, heeft een centrale rol in het werk van Dorantes. Naast haar schrijverschap is zij priester in de Boeddhistische Mahajrya traditie.

_{Foto: Dolores Dorantes © Hielke Grootendorst}

Dumitru Crudu (Moldavië)

Poet in Residence 2017

"the people who knew my father knew a strong and courageous man. I don’t resemble him one little bit. I’ve come to realise this with every passing day since he died."

In 1994 debuteerde Dumitru Crudu met twee dichtbundels tegelijkertijd. Sindsdien schreef hij zeven toneelstukken, romans en verhalenbundels. De gedichten van Crudu zijn verhalend. Ze vertellen persoonlijke geschiedenissen en schetsen tegelijkertijd een algemener beeld van het leven in de voormalige Sovjetrepubliek. Met humor belicht Crudu’s poëzie het alledaagse, maar ook grote thema’s als ziekte en de dood. Zijn poëzie bevindt zich midden in de realiteit en geeft deze vervolgens op volstrekt eigenzinnige wijze weer. Crudu behoort tot de stroming van het 'Fracturisme', een beweging die is ontwikkeld door schrijvers die schrijven zoals ze leven en de sociale leugens uit hun poëzie bannen. 

_{Foto: Dumitru Crudu © Tineke de Lange}

Abdel-ilah Salhi (Marokko)

Poet in Residence 2016

"I check my bag for the tenth time/ lest I forget inside what might prompt the alarm at the customs’ gateway/ I fumble for the passport in my pocket,/ like someone trying to get rid of a bomb/ planted in the heart"

Journalist en radiocorrespondent Abdel-ilah Salhi is een vakkundig en bevlogen verteller. Zijn poëzie kenmerkt zich dan ook door een sterk verhalend karakter. Op lichte toon belicht hij de humor en de tragiek van onze dagelijkse beslommeringen, vaak vanuit een surrealistisch perspectief. Woonachtig in Frankrijk, zijn zijn inspiratiebronnen. vaak Frans, maar hij schrijft in het Arabisch. Eenmaal in Frankrijk greep hij de kans zich in de moderne Arabische literatuur in ballingschap te verdiepen; veel verbannen Arabische schrijvers woonden namelijk in Frankrijk. Zo leerde hij de Iraakse dichter Abdelkader Al Janabi kennen en via hem kwam hij ook in aanraking met de groep Arabische surrealisten in Parijs.

_{Foto: Abdel-ilah Salhi © Tineke de Lange}

Togara Muzanenhamo (Zimbabwe)

Poet in Residence 2015

"We are marching him to rest. It’s simple and sad things like this that need not be rehearsed, we are born to death and bred to carry its weight. I can’t help but think how different he looked as he slowly approached his end: a reversal of fire in his eyes, a back-burning – as though he was being reclaimed, as though whatever he thought he had was not his."

Togara Muzanenhamo werkte jarenlang als journalist tot hij boerenbedrijf startte om zich beter op zijn poëzie te kunnen richten. Als dichter zondert hij zich graag af, de werktijden op de boerderij bevallen hem en geven structuur aan zijn dichterschap. 's Ochtends werkt hij op het land, 's middags schrijft hij gedichten. De toon van die gedichten wisselt, van diepbedroefd wanneer het over een verloren thuis of vader gaat, luchtig en euforisch wanneer hij ongerepte landschappen beschrijft, tot berustend bij het besef dat aan het leven op het platteland nou eenmaal weinig verandert.

_{Foto: Togara Muzanenhamo © Tineke de Lange}

Roni Margulies (Turkije)

Poet in Residence 2014

"Am I more out of place here or in Istanbul?
Why am I more at home on water than when
I have both feet planted firmly on some land?
And why, on the threshold of turning sixty,
do I still expect these questions to be answered?"

Met ogen en oren wijd open geeft Roni Margulies met zowat fotografische precisie zijn indrukken van Rotterdam een plek in zijn prachtige gedichten. Margulies is gefascineerd door het verleden. Ook identiteit, migratie, grenzen, taal en onderdrukking zijn thema’s in zijn werk. Subtiel en in heldere woorden schrijft hij aan de hand van kleine waarnemingen over grote gebeurtenissen. Wat valt hem op in de havenstad en hoe reflecteert hij daarop in zijn gedichten? We verheugen ons op een blij weerzien met de Turkse dichter die ook in 2008 op het festival te gast was.

_{Foto: Roni Margulies © Pieter Vandermeer}