Poem

Robert Anker

Audio Side by side

I was late as usual

I was late as usual
not for his passing but his dying
all those blank pages, all those fights
dear friends all those messages
yes I\'m coming this afternoon

pyjama jacket twisted bare yellow stomach his dick
hospital bedclothes how thin they are
the door is open cackling visitors in the corridor
"never mind, I like a bit of life"

He leaves for the shards and the floes
carpenters a cullis a rafter a turret
what is dying of life never known
and floats on top from the terrible joy
of his soul the scents the forgotten light

At last he recognizes me and says
reality is so far away
I guess I\'\'ll never see it again

Ik was natuurlijk weer te laat

Ik was natuurlijk weer te laat
niet voor het sterven maar dat hij stierf
al die witte pagina\'s ook die ruzies
lieve vrienden al die boodschappen
ja ik kom vanmiddag

Blootgewoeld pyjamajasje gele buik zijn lul
wat zijn de dekens in een ziekenhuis toch dun
de deur staat open kakelend bezoek over de gang
`hindert niks dat vind ik wel gezellig\'

Hij vertrekt naar de scherven en de schotsen
timmert aan een dakgoot een dakspant dakruiter
wat is sterven van het leven nooit geweten
en drijft weer boven uit het vreselijk geluk
van zijn ziel de geuren het vergeten licht

Hij herkent me weer en zegt
de werkelijkheid is zo ver weg
daar zal ik wel nooit meer komen

Robert Anker

(The Netherlands, 1946 - 2017)

Initially, Robert Anker wrote poems like those of Christ van Geel – small, concentrated verses full of symbolism. Over the years, however, he has developed into a ‘lifesize’ poet who makes use of social and topical themes. From minimal to maximal, from stillness to vitality, Anker’s poetic development reflects what took place in Dutch poetry in the 1980s – a considerable upheaval.

...