Poetry International Poetry International
Poem

Erik Lindner

I remember.

Ik weet het nog.

Ik weet het nog.

De zeespiegel brak en je handen konden niet anders
dan werktuigelijk als graafmachines kommetjes maken
elke schep die je omkieperde gleed terug tot op je voeten
wie toch sprak van een huis een schoorsteen een tafel
je nagels groeven niets dan een platte etage in het zand.

Ik weet nog hoe de grond trilde en jij stond te zwaaien
met al die getatoeëerde vogels krijsend op je armen
hoe lager stapelwolken hingen hoe wilder de golven
je sleepte handenvol nat zand het brede strand over
de ruitenwissers van je ellenbogen pleisterden de wand.

Ik weet dat zodra de wind stilt je vogels tot rust komen
je meegesleepte zeesterren vallen zacht van de wand
en ik weet hoe bleek je benen die zich uiteen strekken
ik zie de schelpscherven die tussen je tenen uit steken
het enige dat je kunt verbergen is je lichaam in het zand.
Close

I remember.

Ik weet het nog.

De zeespiegel brak en je handen konden niet anders
dan werktuigelijk als graafmachines kommetjes maken
elke schep die je omkieperde gleed terug tot op je voeten
wie toch sprak van een huis een schoorsteen een tafel
je nagels groeven niets dan een platte etage in het zand.

Ik weet nog hoe de grond trilde en jij stond te zwaaien
met al die getatoeëerde vogels krijsend op je armen
hoe lager stapelwolken hingen hoe wilder de golven
je sleepte handenvol nat zand het brede strand over
de ruitenwissers van je ellenbogen pleisterden de wand.

Ik weet dat zodra de wind stilt je vogels tot rust komen
je meegesleepte zeesterren vallen zacht van de wand
en ik weet hoe bleek je benen die zich uiteen strekken
ik zie de schelpscherven die tussen je tenen uit steken
het enige dat je kunt verbergen is je lichaam in het zand.

I remember.

Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Ludo Pieters Gastschrijver Fonds
Lira fonds
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère