Drivved

Drijfhout

Winden voerden mij hier
mijzelf voerde ik niet.

Eens was ik een boom
nu zo lang geleden
dat ik het nauwelijks nog weet.

Ik werd opgeladen, vastgesjord
anderen vormden mij
mijzelf vormde ik niet.

Ik werd gelost in een storm
ik verloste niet mijzelf.

Ik raakte geschaafd, water schuurde mij
mensen hoorde ik roepen om hulp
niemand hielp.

Ik ben een ander nu dan
toen ik verging
eens was ik een boom
nu ben ik een splinter

Ik herinner mij niet meer
wanneer ik een boom was.

Ik dacht dat water
voor mij zou zingen
opdat ik in de herinnering bleef.

Drivved

Vindarna förde mig hit
jag förde mig inte.

En gång var jag ett träd
det är nu så länge sen
jag vet det knappast mera.

Jag lastades, jag bands
andra formade mig
jag formade mig inte.

Jag bröts loss i en storm
jag bröt mig inte loss.

Jag skavdes, vattnet skavde mig
människor hörde jag ropa på hjälp
ingen hjälpte.

Jag är en annan nu
än när jag förliste
en gång var jag ett träd
nu är jag en flisa.

Jag minns inte längre
när jag var ett träd.

Jag trodde vattnen
skulle sjunga för mig
så att jag mindes.