You wear your hair in a fine plait

You wear your hair in a fine plait
all down your nether limbs ...
– It is indeed a dismal day
of wavering and weeping.

It is a long, long evening of
disquiet and disapproval.
It is as though the day can’t die,
as though no night can darken ...

– You walk on past my unlit house,
free of longing and erect;
I guess at your thin naked thigh;
I see your long dark plait.

Gij draagt een schoone vlechte haar

Gij draagt een schoone vlechte haar
allangs uw lage leênen ...
– Het is een trage dag voorwaar
van weiflen en van weenen.

Het is een lengende avond van
mis-troosten en mis-prijzen.
’t Is of de dag niet sterven kan
en of geen nacht kan grijzen ...

– Gij gaat mijn duister huis voorbij,
verlangenloos en rechte;
ik rade uw naakte, maegre dij;
ik zie uw donkre vlechte.