WHO REMEMBERS DEATH IN A DREAM . . .

She imagines what I miss,
It clings to her shadow,
Before she knows it, it’s caught up.
Instead of hunter, she’s the prey.
 
It gets lost just like that.
I don’t know what you knew,
But what I missed
Occurs in pictures on my way.
 
The soil subsides
Ever further; there’s a point
Where everything will fall quiet.
 
And we, there in the midst,
An image that will not shift
Or vanish.

Wie zich de dood herinnert in een droom . . .

Wie zich de dood herinnert in een droom . . .

Ze verbeeldt zich wat ik mis,
Het haakt zich aan haar schaduw vast,
Voor ze het weet heeft het haar ingehaald
En is ze prooi in plaats van jager.

Het gaat ook zo verloren.
Ik weet niet wat je wist,
Maar wat ik misloop
Duikt op in beelden onderweg.

De bodem zinkt steeds
Verder weg, er is een punt
Waar alles stil zal vallen,

En wij er middenin,
Een beeld dat niet
Van wijken wist.