THE MUDDIED SUN

Frothing grape seeds corrode the moon.
A reddish blue twilight spreads through the breath that
carries words,
transports a single spring, a single sea
to the glory of oblivion.
Then an angel arrives to place flowers
on a table in the darkness of my mind
where I ponder and yearn, and
quiet winter infuses fragrance into my dream.
I hear in the wind the rain the dead hear,
soaking thoughts and grasses, moistening the muddied Sun.

ZON VAN SLIJK

De maan lijkt weg te spoelen in het schuimen van druivenpitten.
Paars van schemerlicht spreidt zich uit in adem die woorden vervoert,
geeft zich over in het overhandigen, één lente, één zomer,
tot volle glorie van vergetelheid.
Ik ging op in staren toen
een engel landde op de dis van het donker in mijn ziel
en verfraaiing bracht met bloemen,
tot zich onder het dromen een geur van vredige winter begon te ontvouwen.
Wat hoorbaar was in de wind, het regenen dat de doden beluisteren,
bevochtigde mijn hartsgeheimen en grassen, maakte de zon van slijk doormat.