By way of light nestings

By way of light nestings, I present myself to the several stages of a fictive youth

the gaze doesn't have arms to point to what happens depends on a lot; then it’s the collar, moving the shoulder strap, that indicates one direction the doll follows

of disappearance I only conserve the angles. Ever since an alarm was installed, she has been talking about the inside of her stomach

I don't remember another time there has been, to the extent that how she looks at me notices, when all is said and done

I'm not there anymore

I haven't been there since she left me, I sleep on a train

I am not very tall

as it’s sometimes dangerous to gaze where the face is reversible, you have to summon those moments

find out, if they exist.

Met luchtig in elkaar passende zinnen

Met luchtig in elkaar passende zinnen meld ik me bij de verscheidene fases van een fictieve jeugd

de blik heeft geen arm om te wijzen op wat er gebeurt hangt van veel af; vervolgens verplaatst de kraag het schouderbandje en wijst een door de pop gevolgde richting aan

van het verdwijnen bewaar ik de hoeken alleen. Vanaf het moment dat er een alarm was geplaatst, sprak ze uit het binnenste van haar buik

ik kan me geen andere tijd herinneren die er zou zijn geweest, zodat al met al de manier waarop zij me ziet constateert

ik ben er niet meer

ik ben er niet als ze van me weggaat, ik slaap in een trein

ik ben nog maar klein

omdat aandachtig kijken naar waar het gezicht omkeerbaar is soms gevaar oplevert, moeten die momenten worden bezworen

kom er eens achter, of ze bestaan.

Par emboîtements légers, je me présente aux plusieurs étapes d’une jeunesse fictive

le regard n’a pas de bras pour désigner ce qui arrive dépend de beaucoup ; puis c’est le col, déplaçant la bretelle, qui indique une direction que la poupée suit

de la disparition je conserve les angles seulement. Depuis qu’une alarme fut posée, elle parlait de l’intérieur de son ventre

je ne me souviens pas d’un autre temps qu’il y ait eu, si bien que la manière dont elle me voit constate, en fin de compte

je n’y suis plus

je ne suis pas là lorsqu’elle me quitte, je dors dans un train

je ne suis pas bien grande

comme il est dangereux parfois de contempler là où la face est réversible, il faut conjurer ces moments-là

va savoir, s’ils existent.