OUT OF NOWHERE

The late-afternoon light makes this non-existent spot
almost all the more real, though no one
has caught on that what lasts an eternity
has long since evaporated –

at the same time the wind changes course and shadows seek
new lodgings, things arrange themselves around you
as though of their own accord, across the way a newsstand
lays out its dailies, some on mint-green
or pink newsprint, most of the pages
filled with columns of ads

personals, miscellany, employment, horoscopes, wanted
and for sale, the death announcements elsewhere

trolley buses ride to and fro while the little boy
you once were pulls a wheeled wooden horse and watches, engrossed,
as sparrows busy themselves with
steaming real droppings

along the lane to the wood of blossoming chestnuts and lilacs
shepherd’s-purse has appeared in cracks
in the pavement, the hothouses and roundly-bricked
boilerhouse chimney, an orangery
at a pre-war summer house, but which
war, the last one or the next

after the surrender, demobilization, a spell
of mostly seeming calm, somewhat relaxed
business elsewhere, an interbellum
like this, probably –

among racing clouds and embraced longings
whole swaths of open bright blue sky
and at the foot of a hill, an old seawall, the landscape is
as enticing as always, then just within view
a modest procession moves
across yonder cemetery

you imagine, keeping a safe distance, that you are witnessing
your own funeral, the cart with the flowerless casket
jerks to a halt, family and friends reluctantly
gather round the freshly-dug grave

whether she is there, as the ropes are slackened, as the first
    handful of earth is tossed, is
from your vantage point hard to say –

perhaps better that way

UIT HET NIETS

UIT HET NIETS

Het licht van de namiddag maakt deze niet-bestaande plek
bijna des te werkelijker, terwijl niemand
zo gauw doorziet dat wat een eeuwigheid bestrijkt
allang vervluchtigd is –

tegelijkertijd verlegt de wind zijn aandacht en zoeken schaduwen
andere onderkomens, schikken de dingen zich
als vanzelf om je heen, aan de overkant stalt een kiosk
zijn kranten uit, sommige op mintgroen
of roze papier gedrukt, kolommen met annonces
vullen de meeste pagina's

contactadvertenties, diversen, personeel, horoscopen, vraag
en aanbod, de overlijdensberichten elders

trolleybussen rijden af en aan terwijl het jongetje
dat je eens was een houten paard op wieltjes voorttrekt en geboeid
    toekijkt
hoe mussen zich ontfermen over dampende
echte vijgen

langs de laan naar het bos bloeiende kastanjes en seringen
en in scheuren die door de geasfalteerde stoep lopen
zijn herderstasjes verschenen, de broeikassen en rondgemetselde
schoorsteen van het stookhuis, een oranjerie
bij een vooroorlogs buiten, maar van voor welke
oorlog, de vorige of de aanstaande

na de overgave, demobilisatie, een periode
van schijnbare rust doorgaans, enigszins ontspannen
betrekkingen anders, een interbellum
als dit allicht –

tussen jagende wolken en elkaar aanklampende verlangens
hele stukken uitgespaarde helblauwe hemel
en onder aan een heuvel, een oude strandwal, ligt het landschap er
    weer
verlokkelijk bij, dan beweegt zich
nog net binnen je gezichtsveld een kleine stoet
over de begraafplaats ginds

je verbeeldt je, een veilige afstand bewarend, dat je getuige bent
van je eigen uitvaart, de kar met de kist zonder bloemen
houdt hortend stil, schoorvoetend stellen familie en vrienden
zich op bij het vers gedolven graf

of zij er is en als de touwen zijn gevierd als eerste een handje
    aarde werpt
valt van waar je staat moeilijk te zeggen –

misschien maar beter ook