If humanity’s dream is to set itself free, then the girl is part of it.
 
She’s part of those great thrusts forward, this slow crossing.
 
For the pretty ones with cinched-in waists, it’s easier: completely independent, they are favoured. Yet the ground’s unstable for the young and passionate, the walls won’t stay upright.
 
The explanation of a girl is all the missing steps.
 
The others will go back among the charmless masses, join the little sisters at their mirrors.
It is staggering. In front of her reflected self the little ugly one makes faces. If she wants to be the youngest and fairest of them all, she has to possess her reflection.

Als zelfbevrijding de droom van de mensheid is, dan maakt het meisje er deel van uit.
 
Ze maakt deel uit van dat grote voorwaartse streven, die trage overtocht.
 
Voor knappe meisjes met een smalle taille is het makkelijker: volkomen onafhankelijk als ze zijn, worden ze bevoorrecht. Toch is de grond wankel voor een vurig jong ding, toch zijn de muren scheef.
 
Wat het meisje verklaart, zijn de gemiste treden.
 
De anderen voegen zich bij de onbekoorlijke massa, de zusjes voor de spiegels.
Het is verbijsterend. Voor haar weerschijn grimast het lelijke wicht. Om dat ene mooie meisje te zijn tussen alle andere, moet je bedrog plegen met je spiegelbeeld.

Si le rêve de l’humanité est de s’affranchir, la jeune fille en fait partie.
 
Elle fait partie de ces grandes poussées vers l’avant, cette lente traversée.
 
Pour les jolies à la taille serrée, c’est plus facile : absolument indépendantes, elles sont favorisées. Le sol n’est cependant pas stable pour une ardente jeunesse, les murs ne tiennent pas droits.
 
Ce qui explique la jeune fille, ce sont les marches manquées.
 
Les autres rejoindront la masse des sans charme, des petites sœurs devant les miroirs.
C’est ahurissant. Devant son image, la petite laide grimace. Pour être la jeune et belle parmi toutes, il faut posséder son reflet.