Sweeney

SWEENEY

Zelfs toen ik zei dat mijn hoofd kromp
geloofde hij me niet. Andere dokter nemen, dacht ik,
maar waarom zou ik? We zijn allemaal hypochonders,
en die veren die door mijn poriën dringen
waren psychomatisch. Mijn vrouw hetzelfde liedje
tot ik haar op een ochtend bij het zoenen pikte,
haar voeten krabde met mijn klauwen, goeiemorgen
kraste tot ze schreeuwend uit bed sprong.

Ik verhuisde toen, ging wonen op een tak van de eik
tegenover het huis. Op die manier kon ik haar zien
als ze in de auto stapte, op weg naar haar werk.
Al was ik nu een kraai, ik viel nog steeds op haar,
vooral als ze dat korte zwarte gevalletje droeg
dat ik voor haar in Berlijn had gekocht. Geen idee
of ze me zag zitten. Ik zag haar nooit opkijken.
Wel zag ik dozen met mijn boeken de deur uitgaan.

Het nest was een probleem. Mijn vrouw had me vervloekt
omdat ik twee linkerhanden had, en die had ik nu nog.
Ook bleek ik geen geboren vlieger, dus zat ik
de hele dag, kletsnat en rillend, in die boom.
Telkens als ik iemand een fles wijn zag dragen
kraste ik. Een nassi van de Chinees was erger.
En op de dag dat ik mijn vrouw zag thuiskomen
met een man vloog ik eindelijk tegen onze muur.

Sweeney

Even when I said my head was shrinking
he didn’t believe me. Change doctors, I thought,
but why bother? We’re all hypochondriacs,
and those feathers pushing through my pores
were psychosomatic. My wife was the same
till I pecked her, trying to kiss her, one morning,
scratching her feet with my claws, cawing
good morning till she left the bed with a scream.

I moved out then, onto a branch of the oak
behind the house. That way I could see her
as she opened the car, on her way to work.
Being a crow didn’t stop me fancying her,
Especially when she wore that short black number
I’d bought her in Berlin. I don’t know if she
noticed me. I never saw her look up.
I did see boxes of my books going out.

The nest was a problem. My wife had cursed me
for being useless at DIY, and it was no better now.
I wasn’t a natural flier, either, so I sat
in that tree, soaking, shivering, all day.
Everytime I saw someone carrying a bottle of wine
I cawed. A takeaway curry was worse.
And the day I saw my wife come home
with a man, I flew finally into our wall.