Poetry International Poetry International
Dichter

L.F. Rosen

L.F. Rosen

L.F. Rosen

(1953)
Biografie
L.F. Rosen debuteerde in 1994 bij Van Oorschot met de bundel Adel, die hem een nominatie opleverde voor de C. Buddingh’-prijs. Sindsdien volgden er vele bundels, waarvan de jongste, getiteld Droomvlees, bij Wagner & Van Santen verscheen. In 2005 ontving hij een van de Gedichtendagprijzen voor zijn gedicht ‘Het bed’.
Rosen is een aards en herfstig dichter die zelden zijn stem verheft, maar zich in ingehouden, broeierige regels vooruit denkt. Een weemoedig dichter, maar eentje met een prettig scherpe kant. De taal die hij aanwendt is soepel, beeldend en uiterst geserreerd. Rosen verstaat zijn vak en weet op even onopvallende als vernuftige wijze klanken aan elkaar te rijgen.

Een ingetogen dichter dus, maar dat maakt hem nog niet bescheiden. Hij onderzoekt het leven op allerlei manieren, met aandacht bijvoorbeeld voor de  vergankelijkheid ervan en de mogelijkheid van een hiernamaals, toch bepaald geen kleine thema’s.

Dit laatste gegeven werkt hij lichtvoetig uit in het gedicht ‘Hun naaktheid’ waarin de zielen van de gestorven mensen worden gekleed en uitgerust voor zij de (louterings)berg beklimmen die naar de hemelpoort leidt. Hun naaktheid zou de preutse bewoners van de hemelen tenslotte danig kunnen afleiden. Een grappige omkering natuurlijk. De ziel, de mens in zijn meest vergeestelijkte vorm, heeft in de beleving van Rosen nog steeds een lichaam, dat zelfs ophef zou kunnen veroorzaken. De dichter legt hiermee een interesse voor de vleselijke kant van het leven aan de dag die ook veel van zijn andere gedichten kenmerkt.

Het vlees heeft bij Rosen een grote autonomiteit, het blijft tenslotte het hele leven op eigen houtje veranderen. Rosen schrijft het lichaam een eigen bewustzijn toe waarvan de onderdelen zelfs afzonderlijk aangesproken kunnen worden. In het gedicht ‘Longfuncties’ bezingt hij de longen als het boeiendste orgaan:

Zo adellijk is zijn karakter
dat het evenzeer geniet
van de vrolijke tabak
als van de dodelijke zuurstof.


Zeker, kwetsbaar als we zijn voor zelfs datgene wat ons in leven houdt, gaat het leven voorbij, maar toch niet zonder enige genietingen.
© Jan-Willem Anker (Translated by John Irons)
L.F. Rosen was te gast op het 40e Poetry International Festival in 2009. Deze tekst werd ter gelegenheid van dat optreden geschreven.

Bibliografie
Droomvlees, Wagner & Van Santen, Sliedrecht, 2008
Doorwaadbare plaatsen, Van Oorschot, Amsterdam, 2004
Brandhaarden, Van Oorschot, Amsterdam, 2000
Onhandig hart, Van Oorschot, Amsterdam, 1998
Al het aardsch geluk, Van Oorschot, Amsterdam, 1995
Adel, Van Oorschot, Amsterdam, 1994
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Ludo Pieters Gastschrijver Fonds
Lira fonds
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère