Astrid H. Roemer

Astrid H. Roemer is een Surinaamse dichter, roman- en toneelschrijver. 

In 1970 publiceerde Roemer haar eerste dichtbundel Sasa: ​​mijn actuele zijn onder het pseudoniem Zamani. Ze was destijds actief in de Black Panther-beweging en koos dit Swahili pseudoniem om nadruk te leggen op haar Afrikaanse afkomst. Haar eerste roman, Neem mij terug Suriname (1974) over de ontheemding van een Surinamer in Nederland, was een ongekend succes in Suriname. Ze verdiepte zich in feministische kwesties en kreeg ook brede erkenning in Nederland met haar tweede roman Over de gekte van een vrouw (1982). De thema's ontheemding, kolonisatie en dekolonisatie zijn aanwezig dwars door haar werk, ook in de romans Gewaagd leven (1996), Lijken op liefde (1997) en Was getekend (1999), die werden samengevoegd tot Roemers drieling; romantrilogie in 2001. In totaal heeft Astrid H. Roemer zeven dichtbundels, negen romans, een autobiografie, een bloemlezing en verschillende novellen, toneelstukken en bundels met gedichten en korte verhalen gepubliceerd. 

Roemers werk wordt omschreven als onconventioneel, poëtisch en doorleefd. Ze combineert politieke boodschappen met literair experiment en is uitzonderlijk vaardig in het vermengen van persoonlijke en menselijke verhalen met de complexiteit van een koloniaal verleden, terwijl ze scherp commentaar levert op actuele publieke debatten. Voor haar zijn werken als Roemers drieling; romantrilogie (2001) een poging om haar identiteit als Surinaams-Nederlandse vrouw te (her)definiëren en te herbeleven. 

Astrid H. Roemer heeft twee van de meest prestigieuze literaire prijzen van Nederland gewonnen, de P.C. Hooft-prijs (2016) en de Prijs der Nederlandse Letteren (2021). Ze is de eerste Surinaamse auteur die deze prijzen ontving. In 2025 werd de Engelse vertaling door Lucy Scott van Over de gekte van een vrouw, On a Woman’s Madness (2023), genomineerd voor de International Booker Prize.