Valérie Rouzeau

Valérie Rouzeau werd in 1967 geboren in de buurt van Nevers in de Franse landsstreek Bourgondië. Toen ze nog een meisje was, zette haar vader, een handelaar in oud ijzer, bij wijze van geschenk met een kraan een bestelbus voor haar neer. Later, tijdens een van haar eerste gastschrijverschappen bij de openbare bibliotheek in een ruige Parijse buitenwijk, herschiep ze haar vroegere toevluchtsoord in de vorm van een fragiele "cabane". Deze versierde ze met portretten en boeken van haar lievelingsdichters. Dit typeert Rouzeaus generositeit tegenover haar medeburgers die bij haar samengaat met de moeizaam veroverde, kwetsbare beslotenheid waarin ze haar unieke verzen schrijft. Valérie Rouzeau is ook een van de beste hedendaagse vertalers van Engelse poëzie naar het Frans; de kroon op haar vertaalwerk wordt gevormd door haar vertalingen van Sylvia Plath en Ted Hughes. Valérie Rouzeau was te gast op het 41e Poetry International Festival. Deze tekst werd ter gelegenheid van dat optreden geschreven.


Bibliografie

Poëzie

Je trouverai le titre après, Chambelland (Le Pont sous l’Eau), 1989
À tire d’elle, La Bartavelle, 1989
À cause de l’automne, supplément Polder n°62, revue Décharge, 1991
Petits poèmes sans gravité, (Prix de la Crypte 1991), La Crypte, 1991
Chantier d’enfance, La Bartavelle et Le Noroît (Québec), 1992
Patiences, Albatroz et Le Manège du Cochon Seul, 1994
Ce n’est pas le printemps, Traumfabrik, 1995; 2007
Pas revoir, Le dé bleu, 1999; herdrukt in 2000, 2002, 2003 and 2006 (Prix des Découvreurs 2000)
Neige rien, Unes, 2000; 2006
Une foule en terre foulée, met Michel Nedjar, Travioles, 2001
Va où, Le Temps qu’il fait, 2002 (winnaar Tristan Tzara Prize, 2002)
Le monde immodérément, met Lambert Schlechter, Nuit Myrtide éditeur, 2004
Kékszakállú, Les Faunes éditeurs, 2004
Récipients d’Air, met Vincent Vergone, Le Temps qu’il Fait, 2005
Apothicaria, aux éditions Wigwam, 2007; 2009 (winner of Prix des Explorateurs, 2009)
Mange-Matin, Le dé bleu / l’idée bleue (Farfadet collection), 2008
Quand je me deux, Le Temps qu’il fait, 2009
Pas revoir and Neige rien, La Table Ronde, Paris, 2010

Vertalingen

German: Nicht Wiedersehen (vertaald door Rüdiger Fischer), Pop Lyrik, 2006
English: Cold Spring in Winter (vertaald door Susan Wicks met een introductie van Stephen Romer), Arc Publishers, 2009

Essays

Sylvia Plath, un galop infatigable, Jean-Michel Place, 2003
L’Arsimplaucoulis, délice des Carpates, met Éric Dussert, Fornax, 2003
Preface of Neige exterminatrice, Christian Bachelin, Le Temps qu’il Fait, 2004
Inleiding in Tribut (poems by Stephen Romer translated with Gilles Ortlieb and Paul de Roux), Le Temps qu’il Fait, 2007

Vertalingen

van Sylvia Plath

La Traversée in Arbres d’hiver, poésie/Gallimard, 1999, 2000
Électre sur le chemin des azalées, Unes, 1999
Ariel, Gallimard, 2009

van William Carlos Williams

Le Printemps et le reste, Unes, 2000
Je voulais écrire un poème, Unes, 2000

van anderen

Son mari – Ted Hughes & Sylvia Plath, histoire d’un mariage by Diane Middlebrook, Phébus, 2006 (Winnaar Prix du meilleur livre étranger 2006, categorie essays)
What I Wrote / Ce que j’ai écrit by Duane Michals, Robert Delpire, 2008
Poèmes (1957-1994) by Ted Hughes, Gallimard, 2009
Ratsmagic by Wayne Anderson and Christopher Logue, Robert Delpire, 2009