The Poetry Debate

Poëzie bestaat niet zonder een mening. Of het nu gaat om het ambacht, de sector, de dichters of de liefhebbers; er valt over alles iets te zeggen en te vinden. In dit programma worden de festival dichters op een speelse manier uitgedaagd om hun ongenuanceerde mening op onverwachtse poëziestellingen te geven. Want, denken alle dichters nu hetzelfde over dichten, publicaties, de eindigheid van een gedicht en de invloed van online trends? Dichter Ellen Deckwitz leidt als moderator het spel in goede banen. En de deelnemers van het debat zijn niemand minder dan dichter Tom Lanoye, Simon Armitage, Diana Anphimiadi en Yousra Benfquih.

Tom Lanoye

Tom Lanoye (geboren op 27 augustus 1958 in Sint-Niklaas) groeide op in een slagersgezin, waar zijn moeder, een geprezen amateuractrice, en zijn vader een succesvolle slagerij runden. Zijn jeugd, gekenmerkt door een liefde voor theater en zakelijk inzicht, heeft zijn schrijverschap sterk beïnvloed. Lanoye’s autobiografische werken, zoals Een slagerszoon met een brilletje (1985), beschrijven zijn opvoeding, de dood van zijn broer en zijn moeizame coming-out. 

In de jaren ’80 studeerde Lanoye aan de Universiteit Gent, waar hij zich bij de performance-poëzie aansloot. Zijn eerste literaire werken publiceerde hij zelf, en in 1983 debuteerde hij met Rozegeur en maneschijn, een bundel literaire kritiek. Lanoye vestigde zich snel als een veelzijdig schrijver die in verschillende genres werkte—proza, poëzie en theater. In zijn vroege carrière mengde hij zich actief in maatschappelijke en politieke debatten, vooral rond thema’s als LGBTQ+ rechten en nationalisme. 

Lanoye’s werk heeft vaak dringende politieke thema’s. Bekende werken zijn onder andere Het derde huwelijk (2006), Gelukkige slaven (2013) en Zuivering (2017). Als veelzijdig performer en schrijver maakte hij ook radicale bewerkingen van klassieke teksten zoals Hamlet en Koning Lear. Met verschillende prestigieuze prijzen op zijn naam is Lanoye uitgegroeid tot een van de invloedrijkste figuren in de Vlaamse en Nederlandse literatuur.

Simon Armitage

Simon Armitage is de huidige Poet Laureate van het Verenigd Koninkrijk (2019-2029). Hij is auteur, vertaler, muzikant, toneelschrijver en hoogleraar poëzie aan de Universiteit van Leeds.

Na zijn studie geografie en maatschappelijk werk publiceerde Armitage zijn eerste bundel in 1989, terwijl hij ook bleef werken als reclasseringsambtenaar.

Enkele van Armitage's bundels zijn Magnetic Field: The Marsden Poems (2020), waarin de gedichten verband houden met plaatsen in zijn geboorteplaats in West-Yorkshire, en Blossomise (2023). Hij heeft klassieke gedichten vertaald, zoals het middeleeuwse gedicht Pearl, waarvoor hij de PEN America Award voor Poëzie in Vertaling ontving. Zijn bewerkingen van Homer's Odyssee en de Ilias werden opgevoerd in Londen.

Hij heeft vele prijzen ontvangen, waaronder de Ivor Novello Award en een BAFTA voor Feltham Sings in 2003, en de Queen's Gold Medal voor Poëzie in 2018.

Diana Anphimiadi

Diana Anphimiadi is een Georgische dichter, taalkundige, docent en schrijver. Ze behaalde een masterdiploma in algemene Taalkunde aan de Ivane Javakhishvili State University, waar ze momenteel haar doctoraat doet. Anphimiadi heeft vier dichtbundels gepubliceerd. Haar debuut Chocolate (2008) won de Tsero-prijs en de Saba-prijs voor beste debuut. Haar Engelse poëzie is verschenen in Beginning to Speak (2018) en Why I No Longer Write Poems (2022), wat de PEN Translates Award ontving. 

Haar poëzie geeft abstracte gedachten een lichaam en brengt klassieke mythen opnieuw tot leven met hedendaagse middelen. Naast poëzie schreef Anphimiadi twee kookboeken en verschillende kinderboeken. Haar werk is vertaald in diverse talen, waaronder Duits, Russisch en Grieks, en is opgenomen in bloemlezingen zoals Je suis nombreuses (2021), een Franse bloemlezing met werk van vrouwelijke Georgische dichters. 

Yousra Benfquih 

Yousra Benfquih is schrijver, dichter en spoken word artiest. 

In 2017 won ze de txt-on-stage wedstrijd Naft voor Woord en werd ze geselecteerd voor de schrijfresidentie van deBuren in Parijs. Sindsdien is Yousra een vaste waarde op de Vlaamse podia, van de Bozar tot de Roma, de Arenberg tot Theater aan Zee. Haar geschreven werk lees je o.a. in Kluger Hans, DW B, De Poëziekrant, De Revisor en De Gids. 

In 2019 werd ze geshortlist voor de Joost Zwagerman Essayprijs. In 2021 werd ze geselecteerd voor het Slow Writing Lab, het mastertraject van het Nederlands Letterenfonds en in 2022 voor Vers van het Mes, het poëzieprogramma van deBuren en Perdu, en Eenzame Avonturen, een traject voor literaire non-fictie van deBuren en De Gids. In 2025 schrijft ze met Alara Adilow voor het project ‘Ik wil, wil jij ook?’ van Hard//Hoofd en deBuren brieven over consent in een koloniale wereld. 

Yousra behoort tot de vaste auteurspoule van Rekto:verso en geeft Spoken Word aan LUCA School of Arts (Writing for Performance).