Poetry International Poetry International
Gedicht

Christian Hawkey

UNWRITTEN POEMS

ONGESCHREVEN GEDICHTEN

Eén zat vast aan een hekpaal, balkend.
Een ander was weinig meer dan een vetvlek
achtergelaten door een voorhoofd
dat tegen een ruit had gerust. Een derde
raakte getraumatiseerd, tijdens zijn jeugd,
door een monddouche, terwijl een ander
een diepgaande fetisj ontwikkelde voor de roeren
van onderzeeërs. Eén had een bloeddoorlopen oog
één ooghaartje over, terwijl een ander gedicht
een mobieltje was, in de wc gekeild.
Eén gedicht werd gearresteerd voor excessief
bidden in het openbaar, een ander,
voor excessief schaamhaar. Eén
werd verliefd op het woord “vorktand.”
Eén was een ketting van levende bijen.
Eén sprong weg als een sprinkhaan die
aan een grasmaaier probeert te ontkomen.
Een ander hakte zich een pad door het zenuwstelsel.
Eén hield een heel gedicht lang,
uit verveling, een dopsleutel
voor een oogkas, terwijl een ander
beargumenteerde dat zien een soort onzichtbaar
zuigen is. Dit specifieke gedicht kwam er niet toe
zich los te maken van de tv.
Dit gedicht had een rond, golfbalvormig gat
in zijn achterhoofd. Dit gedicht het licht
schijnt, als het met zijn gezicht naar de grond slaapt, uit dat gat.

UNWRITTEN POEMS

One was tied to a fence post, bawling.
Another was little more than a smudge
left behind by a forehead resting
on a pane of glass. A third
was traumatized, during childhood,
by a water pick, while another formed
a deepening fetish for the rudders
of submarines. One had a bloodshot eye,
one eyelash left, while another poem
was a cell phone, hurled into a toilet.
One poem was arrested for excessive
public prayer; another,
excessive pubic hair. One
fell in love with the word “prong.”
One was a necklace of living bees.
One moved like a grasshopper
trying to outrun a lawnmower.
Another bushwhacked in the nerve-factory.
One spent the entire poem holding,
out of boredom, a socket wrench
up to its eye socket, while another
argued vision is a kind of invisible
suction action. This particular poem was unable
to pull its eyes away from the TV.
This poem had a round, golf-ball-sized hole
in the back of its head. This poem the light
shining, when it sleeps face down, from that hole.
Close

ONGESCHREVEN GEDICHTEN

Eén zat vast aan een hekpaal, balkend.
Een ander was weinig meer dan een vetvlek
achtergelaten door een voorhoofd
dat tegen een ruit had gerust. Een derde
raakte getraumatiseerd, tijdens zijn jeugd,
door een monddouche, terwijl een ander
een diepgaande fetisj ontwikkelde voor de roeren
van onderzeeërs. Eén had een bloeddoorlopen oog
één ooghaartje over, terwijl een ander gedicht
een mobieltje was, in de wc gekeild.
Eén gedicht werd gearresteerd voor excessief
bidden in het openbaar, een ander,
voor excessief schaamhaar. Eén
werd verliefd op het woord “vorktand.”
Eén was een ketting van levende bijen.
Eén sprong weg als een sprinkhaan die
aan een grasmaaier probeert te ontkomen.
Een ander hakte zich een pad door het zenuwstelsel.
Eén hield een heel gedicht lang,
uit verveling, een dopsleutel
voor een oogkas, terwijl een ander
beargumenteerde dat zien een soort onzichtbaar
zuigen is. Dit specifieke gedicht kwam er niet toe
zich los te maken van de tv.
Dit gedicht had een rond, golfbalvormig gat
in zijn achterhoofd. Dit gedicht het licht
schijnt, als het met zijn gezicht naar de grond slaapt, uit dat gat.

UNWRITTEN POEMS

Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Ludo Pieters Gastschrijver Fonds
Lira fonds
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère