Tsead Bruinja in gesprek met Marjolijn van Heemstra

Marjolijn van Heemstra is dichter, schrijver, theatermaker en kersvers Stadsdichter van Amsterdam. Het is haar roeping om hardop vragen te stellen. Vanuit een ogenschijnlijk onuitputtelijke fascinatie voor alle grote, onaanraakbare dimensies van het universum, verleidt ze een ieder zich te verwonderen over hoe al dat grote in onze nietigheid weerklinkt. In haar poëzie is het stellen van de vraag oneindig veel belangrijker dan het ene of juist het andere antwoord. Het zorgt voor een adembenemende grenzeloosheid die ons de ruimte geeft om voorbij de schaal van het klein-menselijke te zien en te bewegen. Door haar laatste bundel, Reistijd, Bedtijd, IJstijd echoot een voortdurend duaal bewustzijn, waarbij het leven zich in dezelfde ruimte afspeelt als een alom aanwezige dood. Door deze tegenstellingen steeds naast elkaar te laten bestaan, krijgt de tijd iets cyclisch en fungeert het lichaam, dat alle aanwezige perspectieven in zich draagt, als knoop van al die verstrengelingen in de tijd. Van Heemstra beheerst als geen ander het vermogen de schaal van haar blik, en daarmee de onze, aan te passen. En daarmee schaalt ze ook alles wat er mogelijk in ons huist.

Interviewer: Tsead Bruinja