BEFORE THE RETURN

VÓÓR DE TERUGKEER

Bezaaid met ‘scenes uit een dorp’ uit In Sepia
van mijn vader, kroniek van zijn jongenstijd – 
nog vóór Walcott’s In a Green Night – 
is elke voorstelling van een terugkeer mythisch.
In de anatomie van de kunst is het niet moeilijk
om de ontleende dingen, de gestolen dingen 
op te sporen: mijn vaders dorp, waar
overal rumlucht hangt en de geesten van slaven
wonen in de knippa met het zware
bladerdek. 
       Elke gedachte aan een terugkeer
naar voorouderlijke grond begint ’s nachts,
in een vliegveldhotel, wachtend op een vlucht – 
de strepen van een stad. Morgen het groen,
het eindeloze groen, het vervallen bouwwerk,
de gebroken graven, de legende van mijn jeugd. 

BEFORE THE RETURN

Seeded by "scenes of a village" from my father's
In Sepia, chronicle of his making as a boy—
this before Walcott's In a Green Night—
every imagining of a return is a myth.
In the forensics of art, it is not hard
to trace the borrowed things,
the stolen things: my father's village, thick
with the scent of rum, where the ghosts
of slaves inhabit the heavy-leaved
guinep trees.
                     Every thought of return
to the ancestral ground begins at night,
in an airport hotel, waiting for the next flight—
the lines of a city. Tomorrow, the green,
the incessant green, the worn-down building,
the broken tombs, the legend of my making.