Erik Spinoy

Spinoy verwijst in zijn werk dikwijls naar illustere stemmen uit het verleden, niet alleen naar dichters, zoals Hölderlin, Dickinson en Trakl, maar ook naar filosofen, zoals Kant en Lyotard. Spinoy ziet filosofie en literatuur als terreinen die elkaar overlappen. Zijn poëzie is zeer klankrijk en vol meerduidigheid, maar hij gaat nooit over de rand; slechts daar waar het denken eindigt neemt hij zijn toevlucht tot poëzie en taal – taal is voor hem een instrument dat ons in staat stelt om, tegen beter weten in, te ontsluieren wat niet te ontsluieren is. Als denker verkent hij de grenzen van de kennis; als dichter vraagt hij zich af hoe de poëzie die grenzen kan overstijgen. Misschien brengt poëzie ‘de wereld dichter bij / die nooit bewaarheid wordt’.

In zijn recente werk – onder meer Boze wolven (2002), dat algemeen wordt beschouwd als zijn beste en rijkste dichtbundel tot op heden – richt hij zich met name op het complexe probleem van de menselijke identiteit, die wordt getypeerd als de hachelijke en onvoorspelbare uitkomst van een proces waarin het maatschappelijk discours en individuele impulsen met elkaar verweven zijn, in conflict geraken en/ of een modus vivendi bereiken. Deze visie op het begrip identiteit brengt Spinoy ertoe om stil te staan bij de rol van het discours in maatschappelijke en politieke kwesties, en bij de manier waarop individuen hun identiteit in, door en tegen het discours bij voortduring (opnieuw) vormgeven. Erik Spinoys zevende bundel Dode kamer (Bezige Bij Antwerpen, 2011) werd genomineerd voor de VSB-poëzieprijs vanwege ‘een homogeen hoge kwaliteit’.
Erik Spinoy was te gast op het 41e Poetry International Festival. Deze tekst werd ter gelegenheid van dat optreden geschreven.

Bibliografie

De jagers in de sneeuw, Manteau, Antwerpen, 1986
Susette, Arbeiderspers, Amsterdam, 1990
Boze wolven, Meulenhoff, Amsterdam, 2002
L, Meulenhoff, Amsterdam, 2004
Ik, en andere gedichten, Meulenhoff/Manteau, Antwerp, 2007
Dode kamer, De Bezige Bij Antwerp, Antwerp, 2011


Vertalingen

Engels
The Literary Review, Madison, 1994
Modern Poetry in Translation, Oxford, 1997
When the Time Comes: A Selection of Contemporary Belgian Prose Poetry, Quale Press, Florence, 2001

Duits
Böse Wölfe: Gedichte, Schreibheft, Essen, 2002
Keuze van gedichten, in Keine triste Isolde, Gegenwartslyrik aus Flandern und den Niederlanden, Wallstein Verlag, Göttingen, 2007

Italiaans
Keuze van gedichten, Tratti, Faenza, 1995

Links

Eenn essay over de poëzie van Erik Spinoy

Audiofiles van Erik Spinoy die zijn gedichten leest

Een essay over Erik Spinoy door Stefan Hertmans (in het Duits)

De website van het literaire tijdschrift Nieuwzuid (In Dutch)