Jean-Michel Espitallier

Als het over de poëtische methode gaat, spreekt hij over ‘sampling’ en over ‘cut-up’, twee technieken waarmee woorden uit andermans werk worden hermixt voor eigen teksten. De knip-en-plakmethode wordt meesterlijk aangewend in Gasoil (Stookolie, 2000). Espitallier is daarin vertrokken van een uiterst technische handleiding uit 1902 over het zuiveren en vervalsen van oliën. De ontleningen daaruit heeft hij gemixt met fragmenten uit andere boeken. ‘Het is nu eenmaal een feit dat je niets anders doet dan de boeken van anderen herschrijven,’ verklaart hij. Dat laatste is niet helemaal waar. Espitallier heeft toegegeven dat hij er ook fragmenten van eigen hand in heeft verwerkt. Maar dan is het weer de vraag hoe persoonlijk die eigen hand wel is: ‘Ik sta kritisch tegenover het romantische pepmiddel. Vandaag de dag is de dichter niet langer de woordvoerder van het diepere ik, dat is compleet achterhaald. Schrijven van poëzie betekent niet dat je je afsnijdt van de wereld. Je staat er middenin.’

Het parodistische spel met binnen- en buitenliterair materiaal vindt men terug in Le théorème d'Espitallier (Het theorema van Espitallier, 2003). Het buitenliteraire materiaal is ditmaal een leerboek voor rekenkunde. De dichter is voortdurend in de weer met cijfers, getallen en optelreeksen, te beginnen bij het schaapjestellen. Er worden heel wat al dan niet rekenkundige tekens geplaatst en verplaatst, maar het theorema is zoek. Op het eind gaat het schaapjestellen gewoon door. Zomaar, voor niets, zoals de poëzie.

Espitallier heeft een essentiële rol gespeeld als voortrekker, bemiddelaar en promotor van een nieuwe generatie dichters in de jaren negentig, meer bepaald middels het tijdschrift Java, dat in 2002 een fors dossier over de Nederlandse Vijftigers publiceerde. Die rol van spreekbuis werd in 2000 publiekelijk erkend toen hem de samenstelling van Pièces détachées (Onderdelen) werd toevertrouwd, een breed verspreide bloemlezing van de hedendaagse Franse poëzie. In 2006 volgde een kritisch panorama van de hedendaagse Franse poëzie, Caisse à outils (Gereedschapskist). Jean-Michel Espitallier was te gast op het 39e Poetry International Festival in 2008. Deze tekst werd ter gelegenheid van dat optreden geschreven.

Bibliografie (selectie)

Ponts de frappe (1995)
Limite de manœuvres (1995)
Gasoil: prises de guerre (2000)
Pièces détachées: une anthologie de la poésie française aujourd’hui (2000)
Fantaisie bouchère (grotesque) (2001)
Le Théorème d’Espitallier (2003)
Tanger / Marseille: Un échange de poésie contemporaine (2004)
En Guerre (2004)
Où va-t-on? (2004)
Toujours jamais pareil (2005)
Caisse à outils : un panorama de la poésie française aujourd’hui (2006)
Tractatus logo mecanicus (2006)

Link

PennSound
Reading in 2004 at the Kelly Writers House (audio)