Poetry International Poetry International
Dichter

Philippe Beck

Philippe Beck

Philippe Beck

(Frankrijk, 1963)
Biografie
In 1996 debuteerde Philippe Beck op tweeëndertigjarige leeftijd met de bundel Garde-manche hypocrite (Huichelse morsmouw). In 2003 verscheen een grondig herziene versie ervan onder de titel Garde-manche Deux (Morsmouw Twee). Tijdens de zeven jaren die beide versies scheiden, publiceerde de auteur niet minder dan negen dichtbundels; daar zijn er ondertussen nog eens drie bijgekomen. Voeg er de uitgebreide intellectuele biografie Beck l’impersonnage (Beck het onpersonnage, 2006) aan toe, en je kunt niet voorbij aan het gevoel dat je met een waarachtig gedreven iemand te doen hebt. De kern van die gedrevenheid is misschien gegeven in de volgende uitspraak: "Je moet niet eenvoudigweg zeggen wat is, maar wat kan zijn: het verleden herlezen, her-werelden als je wilt."
Philippe Beck, op 21 april 1963 te Straatsburg geboren, studeerde letteren en wijsbegeerte te Parijs en doceert sinds 1995 wijsbegeerte aan de universiteit te Nantes. Die wijsgerige achtergrond is zeker niet vreemd aan het denkende karakter van zijn poëzie. Het onderzoekende karakter ook, want Beck schrijft altijd in samenhangende reeksen, waarin een hoofdgedachte van gedicht naar gedicht wordt gevarieerd, aangevuld, gecorrigeerd of herroepen. Voor zijn Poésies didactiques (Leerdichten, 2001) stond Beck een uitspraak van Friedrich Schiller voor ogen: ‘Het is nog wachten op een leerdicht waarin het denken zelf poëtisch is en blijft.’ Het is een uitdaging met de taal die hij nu al meer dan tien jaar geleden is aangegaan.

De gedichten van Beck zijn bijna altijd commentaren op vorige teksten, soms van zichzelf, meestal van anderen. Dat laatste is bijvoorbeeld het geval voor Chants populaires (Volksliederen, 2007); op de ‘ouverture’ en de ‘finale’ na heeft Beck daarin 72 sprookjes naverteld die ten tijde van de Romantiek door de gebroeders Grimm waren opgetekend. Het gedicht biedt echter meer dan een parafrase; het wordt opgeladen met associaties uit de psychoanalytische interpretatie, de literatuursociologie of het algemene cultuurbad, zodat de ‘herschrijvingen’ de lezer onverwachte richtingen uitstuurt. De stenostijl, het ongewone gebruik van hoofdletters, de neologismen vertragen de lectuur, trekken de door en door bekende sprookjes weer open en sporen de lezer aan om het aangeboden materiaal verder uit te werken.
© John Fenoghen (Translated by John Irons)
Philippe Beck was te gast op het 39e Poetry International Festival in 2008. Deze tekst werd ter gelegenheid van dat optreden geschreven.

Publicaties:

Garde-manche hypocrite (1996)
Chambre à roman fusible (1997)
Verre de l’époque Sur-Eddy (1998)
Rude merveilleux (1998)
Le Fermé de l’époque (1999)
Dernière mode familiale (2000)
Poésies didactiques (2001)
Contre un Boileau (1999)
Crude Marivaux (1999)
Aux recensions (2002)
Dans de la nature (2003)
Garde-manche Deux (2004)
Élégie Hé (2005)
Beck, l’impersonnage (2006)
Chants populaires (2007).

Links
Philippe Beck on Lyrikline

Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Ludo Pieters Gastschrijver Fonds
Lira fonds
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère