Stenen var jag

De steen was ik

Ik wilde iets anders worden.
Misschien me een pijl–en–boog aanschaffen, of iets snijden met
mijn mes. Wilde niet leven als er nog meer suikerbollen zouden
komen. Wilde dat overhemd met blauwe strepen niet hebben. Liep
de tuin in en schopte om me heen. Hoopte dat ik me zou snijden en
dat er bloed zou komen. Pakte een blad om het te pesten. Vroeg me
af of alles zwart kon worden. Vroeg me af of worst en aardappelen
kinderen konden krijgen, en of ze even aangebrand zouden zijn.
Hield mijn hand voor de zon tot hij stierf. Wilde een gat graven en er
een steen in leggen. En de steen was ik.
En daar zou hij groeien.
En de steen was ik, en hij groeide uit tot een man.

Stenen var jag

Jag ville bli något annat.
Kanske skaffa mig en pilbåge, eller tälja nånting med kniven.
Ville inte leva om det skulle bli mer sockerkaka. Ville inte ha
skjortan med blåa ränder. Gick ut i trädgården och sparkade med
foten. Hoppades att jag skulle skära mig och att det skulle
komma blod. Tog och plågade ett blad. Undrade om allt kunde
bli svart. Undrade om korv och potatis kunde få barn, och om
dom skulle bli lika brända. Höll handen för solen tills den dog.
Ville gräva ett hål och lägga en sten. Och stenen var jag.
Och där skulle den växa.
Och stenen var jag, och den växte till en man.