Song

While we walked in similar ways,
we did still walk apart.

While we, or so we thought, converged,
we didn’t cease to be.

While we lay together daily,
we caressed at a remove.

This is how we have existed,
always in drawing near

something began to sing and, singing,
to disappear.

Zang

Zang

Liepen wij naar bewegingen gelijk,
wij liepen uiteen.

Vielen wij, dachten wij, samen,
wij vielen niet weg.

Lagen wij dagelijks tegen elkaar,
wij wreven afgelegen.

Zo hebben wij bestaan,
altijd in het naderen

ving iets te zingen en zingend
te ontbreken aan.