Aurélia Lassaque

Lassaque heeft een tweetalige manier van schrijven ontwikkeld die volledig eigen is. In haar werk worden het Occitaans en het Frans met elkaar gehuwd. Ze maken elkaar af, voeren een dialoog. Ze vertaalt haar werk niet, maar componeert op een tweetalige manier. Ze gaat van de ene taal naar de ander op twee vellen papier, en eindigt zo met een gedicht dat in twee talen tegelijk ontstaan is. Het lange openingsgedicht van Pour que chantent les Salamandres, ‘Zonnewende, de roep van Janus’, belichaamt een dualiteit die karakteristiek is voor haar werk. Haar poëzie oscilleert niet alleen tussen twee talen, maar ook tussen twee werelden. De natuur is in haar gedichten sterk aanwezig, maar dit thema ontsnapt juist de klassieke dualistische paradigma’s. De grenzen tussen de werelden van mensen, dieren en planten vervagen. Vaak verlaat haar poëzie ook de bladzijde. Ze vergezelt haar lezingen met korte liedjes uit de traditionele Occitaanse folklore. De mondelinge traditie is essentieel in de manier waarop Lassaque tekst benadert, en soms antedateren woorden het schrift.

Haar laatste bundel, En quête d’un visage (Op zoek naar een gezicht), herschrijft de klassieke mythe van Homerus door middel van een dialoog tussen Odysseus en Elle/Ela (Zij). Hoewel ‘Zij’ geen naam heeft, geeft Lassaque haar een stem. Door middel van die stem worden eeuwenoude thema’s opnieuw verkend. Thema’s als liefde en verlating, oorlog en separatie, en het verlies van identiteit dat daardoor wordt teweeggebracht. De tekst is een echo van de formele Griekse poiesis, uit de tijd toen drama, zang en poëzie nog één waren. Deze fundamenteel vrouwelijke herschrijving van een archetypisch verhaal verkent de tol die oorlog en separatie eisen van zij die weggaan en zij die achterblijven: “Geef me een naam, Odysseus / geef me een naam om op je te wachten”. Het gebruik van het Occitaans past bij de thema’s die aan bod komen in het boek, omdat Occitaans, zoals de ‘Zij’ die wordt herschapen door de dichter, het gevaar loopt te worden vergeten, overschaduwd door een geglobaliseerde wereld die gedomineerd wordt door steeds minder talen. Bibliografie

Poëzie
Cinquena Sason. Toulouse, Letras d’oc, 2006
Pour que chantent les salamandres. Paris, éditions Bruno Doucey, 2013
En quête d'un visage. Éditions Bruno Doucey, Paris, 2017

Vertaalde boeken
Solstice and Other poems. (Ver. James Thomas), Francis Boutle Publishers, London, 2012
De zang van de salamanders. (Ver. Peter Boreas), Azulpress, Maastricht, 2014
שירת הסלמנדרה. (Ver. Amir Or), Keshev Publishing House, Tel Aviv, 2014
For å la salamanderen synge (Ver. Tom Lotherington), Forlaget Oktober, Oslo, 2015
Per què canten les salamandres. (Ver. Albert Mestres), LaBreu Edicions, Barcelona, 2017

Kunstenaarsboeken
Ombras de Luna − Ombres de Lune. Éditions de la Margeride, 2009
E t’entornes pas − Et ne te retourne pas. Éditions de la Margeride, 2010
Lo sòmi d’Euridícia – le rêve d’Eurydice. Éditions les Aresquiers, 2011
Lo sòmi d’Orfèu – le rêve d’Orphée. Éditions les Aresquiers, 2011
La ronda del fènix ‒ La ballade du phénix. Éditions de la Lune bleue, 2012
D'aucèls sens cara – Des oiseaux sans visage. Editions les Monteils, 2013
Connivences 1. Aurélia Lassaque and Zingonia Zingone & the artist Robert Lobet, Éditions de la Margeride, 2016
Connivences 4. Aurélia Lassaque, Victor Rodriguez-Núñez, Rolando Kattan and the artist Robert Lobet, Éditions de la Margeride, 2017