Love song for the countries

Do you remember Chilean as a child the first time you were abandoned?
                                                                        Yes, he says
Do you remember the second time when you were already twenty something?
                                                                         Yes, he says
Do you know Chilean and dove we’re dead?
                                                                         Yes, he says
Do you remember then your first poem?   
                                                                         Yes, he says


  he says yes yes says yes yes yes yiiiiiiiiiiiiieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
    eeeeeeeeeeooooooooiiiiiiiiiiiiiiii
        iiiiiiiiiiiioooooooooiiiiiiiieeeeeeeeeetheeeeetheeeeeeeeeee

    the  the
     the


The night sings, sings, sings, sings, sings
She sings, sings, sings below the dirt

Show yourself then!
get up then new among the little dead countries
Chileans, Karatecas, Somozas and traitors
get up and let loose again its flight and its song
that only soars for you paisa, sings and forms
return it to this its most dreamed and wept
disappeared of love
dove and evil

     


My arms and legs are red with my own blood and sores cover all my skin     Tell me Zurita: 
Did I tell you by any chance that I suffered?

Liefdeslied van de landen

Herinner je je Chileen de eerste keer dat je als kind werd verlaten?
                                                       Ja, zegt hij

Herinner je je de tweede keer toen je in de twintig was?
                                                       Ja, zegt hij

Weet je Chileen en duif dat we dood zijn?
                                                       Ja, zegt hij

Herinner je je dan je eerste gedicht?
                                                       Ja, zegt hij


hij zegt ja, hij zegt ja ja ja jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaoooooooooooooo
ooooooooooooooeeeeeeeeeeaaa
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaiiiiiiiiiiieeeeeeeeeeeee

de de
de


De nacht zingt, zingt, zingt, zingt
Ze zingt, zingt, zingt onder de grond


Kom dan tevoorschijn!
sta op als nieuw tussen de kleine dode landjes
Chilenen, karateka’s, Somoza’s en verraders
sta op en geef zijn vlucht en zijn lied terug aan hem
die alleen voor jou landgenote vliegt, zingt, en vorm krijgt
ja geef ze terug aan hem allermeest dichter en beweend
verdwenen van liefde
duif en slecht

Mijn armen en mijn benen zijn rood van mijn bloed en mijn huid is één grote wond    Zeg eens Zurita: heb ik je soms gezegd dat ik leed?

Canto de amor de los países

¿Te acuerdas chileno del primer abandono cuando niño?    
                                                                    Sí, dice

¿Te acuerdas del segundo ya a los veinte y tantos?
                                                                    Sí, dice

¿Sabes chileno y palomo que estamos muertos?
                                                                    Sí, dice

¿Recuerdas entonces tu primer poema?
                                                                   Sí, dice

dice sí, dice sí sí sí siiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiioooooooooooooooooo
ooooooooooooooeeeeeeeeeeiii
iiiiiiiiiiiiiiiiiiioooooooooooaaaaaaaaaaaaa

la                    la
la

La noche canta, canta, canta, canta
Ella canta, canta, canta bajo la tierra


¡Aparece entonces!
levántate nueva de entre los paísitos muertos
chilenos, karatecas, somozas y traidores
levántate y lárgale de nuevo su vuelo y su canto
al que sólo por ti paisa vuela, canta y toma forma
sí devuélveselo a éste el más poeta y llorado
desaparecido del amor
palomo y malo




Mis brazos y mis piernas están rojos con mi sangre y las llagas cubren por completo mi piel    Dime Zurita:
¿Te dije acaso que sufría?