7

Bruno is a little black claw. Susana is a little 
black claw. The daisies bend screeching. Here 
are the daisies, the gauze snow on the 
mountains. The line of surf.

I weep for a country that is my enemy.

The small white cities wait for Bruno, 
the small white cities lit up by lamps 
in the night wait for Susana. It’s day, they’re 
not there any more and I cry.

7

Bruno is een klein zwart klauwtje. Susana is
een klein zwart klauwtje. De margrieten klappen
gillend dubbel. Er zijn de margrieten, de sneeuw 
van gaas in de bergen. De lijn van de branding.

Ik huil om een vijandig vaderland.

De kleine witte steden wachten op Bruno, 
de kleine witte steden verlicht door lampen
in de nacht wachten op Susana. Het is dag, zij
zijn er niet meer en ik huil. 

7

Bruno es una pequeña garrita negra. Susana es 
una pequeña garrita negra. Las margaritas se 
doblan chirriando. Están las margaritas, la nieve 
de gasa de las montañas. La línea de la rompiente.

Yo lloro una patria enemiga.

Las pequeñas ciudades blancas esperan a Bruno, 
las pequeñas ciudades blancas iluminadas por 
focos en la noche esperan a Susana. Es día, ellos 
ya no están y lloro.