Poetry International Poetry International
52e Poetry International Festival Rotterdam
Korte lezing: drie dichters

Korte lezing: drie dichters

Athena Farrokhzad, Aigerim Tazhi & Cornelia Hülmbauer

Bij deze korte lezing zie je drie dichters: Athena Farrokhzad (Zweden/Iran), Aigerim Tazhi (Kazachstan) en Cornelia Hülmbauer (Oostenrijk). Zij lezen een keuze uit hun gedichten. Presentatie: Fiep van Bodegom

Het werk van dichter, toneelschrijver, vertaler en literaire critica Athena Farrokhzad (1983) kookt van woede, maar getuigt ook van zorg, waarbij het ene steeds het andere inleidt. In haar ogen zijn verhalen de enige nalatenschap die er werkelijk toe doet. Familie speelt dan ook een belangrijke rol in haar werk, bijvoorbeeld in de bijzondere bundel Een witte suite waarin een gezin de confrontatie met het verleden aangaat in gesprekken over herinneringen, over wrok en over taal. In het gedicht Brief aan een krijger, geschreven aan haar nog ongeboren dochter, onderzoekt Farrokhzad wat het betekent om nieuw leven te creëren, in je te voelen en te beseffen welke levens deze nieuwe mens vooraf zijn gegaan. Woede voelen we vooral ook in de bundel Europe, where have you misplaced l...

Meer

Bij deze korte lezing zie je drie dichters: Athena Farrokhzad (Zweden/Iran), Aigerim Tazhi (Kazachstan) en Cornelia Hülmbauer (Oostenrijk). Zij lezen een keuze uit hun gedichten. Presentatie: Fiep van Bodegom

Het werk van dichter, toneelschrijver, vertaler en literaire critica Athena Farrokhzad (1983) kookt van woede, maar getuigt ook van zorg, waarbij het ene steeds het andere inleidt. In haar ogen zijn verhalen de enige nalatenschap die er werkelijk toe doet. Familie speelt dan ook een belangrijke rol in haar werk, bijvoorbeeld in de bijzondere bundel Een witte suite waarin een gezin de confrontatie met het verleden aangaat in gesprekken over herinneringen, over wrok en over taal. In het gedicht Brief aan een krijger, geschreven aan haar nog ongeboren dochter, onderzoekt Farrokhzad wat het betekent om nieuw leven te creëren, in je te voelen en te beseffen welke levens deze nieuwe mens vooraf zijn gegaan. Woede voelen we vooral ook in de bundel Europe, where have you misplaced love?, een verzameling gedichten die je kunt lezen als een call to action om beter voor elkaar te zorgen. Maar bovenal herinneren ze ons eraan nooit te stoppen met het vertellen van verhalen.

Aigerim Tazhi (1981) is een Kazachse dichter wiens poëzie indruk maakt en je zal ontroeren. De overdaad aan beelden die Tazhi oproept maakt van haar poëzie een dwingende oproep om de principes achter haar wereld vol magie te heroverwegen. In haar bundel Paper-thin Skin schetst ze een miraculeuze wereld die toch volkomen waterdicht in elkaar lijkt te zitten. Hoe fictief personages, wezens en landschappen ook zijn, ze zijn van top tot teen fotografisch levensecht, met elk een eigen, vanzelfsprekende logica. Scenes van alledaags huiselijke leven metamorfoseren tot haast onvoorstelbaar surrealisme. Haar poëzie is er daarmee een van wendingen, haar gedichten zijn portalen naar plekken die overal rond ons zouden kunnen zijn. Overal, en toch, steeds net buiten bereik. Tazhi's poëzie is er een van een omkering van rollen, een gedepersonaliseerd verhaal waar het perspectief van de auteur vaak ontbreekt en is ingeruild voor dat van de waarneming. ‘Werk van een verbluffende originaliteit’ (John Butler).

Cornelia Hülmbauer (1982) schrijft poëzie, kort proza en hoorspelen. Haar gedichten zijn geladen, met zinnen die op zoek zijn naar de precieze woorden voor iets wat ongrijpbaar en meestal dreigend is. Tastende taal, eenvoudig, met dialectwoorden en verwijzingen naar volkse liedjes en telrijmpjes; zinnen lijken vooral te laten zien hoe ingewikkeld het is de dingen accuraat te benoemen. Dat is ook een serieuze opgave als het gaat over de kloof tussen herinneren en vergeten of de blessures die tussen mensen ontstaan. Vaak richt een ik zich tot een jij in een conversatie die raakt aan een groter engagement, zoals onevenwichtige man-vrouwverhoudingen. Een sterk voorbeeld daarvan is de gedichtenreeks Zyklus V, die vooral gaat over het vrouwelijke lichaam in de sociale ruimte en over de vrouwelijke stem in onze samenleving. Gedichten spelen zich vaak binnen familieverbanden af, een verband dat houvast biedt, maar ook aangetast wordt door familiegeheimen en huiselijk geweld. Dreiging in combinatie met onderkoelde humor maakt Hülmbauers werk meerlagig en verrassend. 

 
Datum:
Vr 10 juni
21:30 - 22:30
Locatie:
LantarenVenster 2

Prijzen

Te bezoeken met een dagticket voor vrijdag 10 juni of een festivalpasse-partout 
Dagticket: 10 tot 25 euro  
Passe-Partout (drie dagen): 25 – 50 euro 
Kortingen op vertoon van CJP, Studentenpas en Rotterdampas 

Taal en duur

Dichters lezen hun werk in hun eigen taal. Nederlandse en Engelse vertalingen van de gedichten zijn via gelijktijdige projecties te volgen.  

Bekijk ook

Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Ludo Pieters Gastschrijver Fonds
Lira fonds
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère